Sfora, do jakiej należy: Sfora ŚwiatłaRanga: BetaImię: PerełkaPłeć: SuczkaRasa psa: BeagleKolor sierści: TricolorKolor oczu: IndygoWiek: 20 latCharakter: Miła, pomocna, odważna, mądra, szybka, zwinna, utalentowaną, silnaRodzina: Matka: Błysk-beagle tricolor, zginą, kiedy Perłka będzie omegą podczas walki sfór (jeśli będzie walka, jeśli nie, to przy porodzie)Ojciec: Atak-beagle tricolor, zginął, kiedy Perełka będzie omegą podczas walki stór (jeśli będzie walka, jeśli nie, to przez rozpacz po partnerce)Partner: Kosmos-beagle tricolor z granatowymi oczami, zwykły pies patrolowySzczeniaki: Mięta-beagle tricolor z miętowymi oczami, pachnie miętą (jeśli można, to szkoli się na kogoś, jak medyk) Szczek-beagle tricolor z błękitnymi oczami, lubi szczekać, szkoli się na psa patrolowego*Blizny lub inne dodatki: Ma bliznę na prawym oku, bo, kiedy była omegą podczas walki sfór (jeśli walka będzie, jeśli nie, to podczas szkolenia niechcąco wpadła na krzak i podrapała oko)*Umiejętności: Dobrze poluje i walczy (jeśli mogę)*Dodatkowe informacje: Jest troszkę leniwa, nie lubi chodzić na poranne patrole, jednak nie chce stracić swej rangi, więc, jeśli alfa ją poprosi, to pójdzie. Boi się o sforę.
Czy od Labradora i kundla może wyjść LABRADOR? Posiadam suczkę o rasie Labrador retriever,jest ona w trakcie cieczki (wiadomo o co chodzi) w mojej okolicy są same kundle.Moje pytanie dotyczy tego czy jeżeli ona z kundlem będzie miała pieski to jakiś może być rasowy? czy tylko mieszaniec. To pilnuj ją.
Golden i labrador to dwie różne rasy, choć należące do tej samej grupy. Pełna nazwa każdej z tych ras to: golden retriever i labrador retriever. Obie rasy należą do grupy retrieverów, czyli psów wyhodowanych do aportowania postrzałków ptactwa wodnego. Mają one wiele cech wspólnych, ale kilka je i labrador – czym się różnią z wyglądu? Na pierwszy rzut oka widać, że rasy te różnią się szatą. Labradory mają krótką sierść z bogatym podszerstkiem, natomiast goldeny są długowłose. W związku z tym inne wymagania pielęgnacyjne stoją przed właścicielami każdej z tych ras. I tu niespodzianka – to wcale nie goldeny potrafią „zasierścić” całe mieszkanie, a właśnie labki! Dlaczego? Szata goldenów, choć długa, jest bardzo miękka. Wypadające kłaki zbierają się w kątach i tworzą łatwe do sprzątnięcia kule sierści, przypominające koty z kurzu. Przy regularnym odkurzaniu właściwie nie jest to problem. Sama sierść goldena też nie wymaga specjalnej pielęgnacji – wystarczy psa raz w tygodniu wyczesać. Kąpie się go w razie potrzeby, ale wystarczy raz na pół roku. Sierść labradorów jest twarda i krótka. Szczególnie w okresie linienia wypadają duże jej ilości, które można znaleźć potem naprawdę wszędzie – w dywanach, na kanapach, a gdy spojrzy się pod słońce, to i blat kuchenny pokrywa warstwa kłaczków… Jedynym sposobem, by sobie z tym poradzić – poza regularnym odkurzeniem całego domu – jest wyczesywanie labka. Powinno się to robić przynajmniej raz w tygodniu, a gdy pies linieje – nawet co drugi dzień. Nie obejdzie się bez furminatora, czyli specjalnego grzebienia, który zbiera nie tylko tę sierść z wierzchu, ale właśnie „wyciąga” też podszerstek. Golden i labrador różnią się także umaszczeniem. Goldeny występują tylko w kolorze kremowym, choć intensywność tego ubarwienia może być różna – spotyka się goldeny o umaszczeniu złotym (stąd nazwa rasy). Nie istnieją goldeny w kolorze czarnym, choć niektórzy tak sądzą, mając prawdopodobnie na myśli inną rasę, również z grupy retrieverów – flat coated retrievera. Z kolei labradory bardziej różnią się między sobą kolorystycznie – występują w odmianach: czarnej, biszkoptowej i czekoladowej. Odcienie biszkoptu również mogą mieć inną intensywność – od barwy jasnej, kremowej, aż po rudą. Golden i labrador – czym się różnią z charakteru? Golden łatwiej się podporządkowuje właścicielowi, ale jest przy tym bardzo wrażliwy – źle traktowany przeżywa to bardziej niż psy większości innych ras. Sporo goldenów ma skłonność do pilnowania przedmiotów, od początku trzeba więc dbać o to, by pies za zupełnie normalne traktował zbliżanie się do jego legowiska czy ruszanie jego zabawek. Źle zsocjalizowany golden może stać się lękliwy i obawiać się nowych osób czy dzieci. Labrador jest od goldena bardziej samodzielny i ma silniejszy charakter. Wymaga od początku konsekwentnego prowadzenia, gdyż jest dość uparty. Oduczenie go złych nawyków bywa trudne i czasochłonne. Podczas gdy źle wychowywany golden może przejawiać zachowania lękowe, nieprawidłowo prowadzone labki stają się nadpobudliwe, a czasem wręcz agresywne. Dlatego socjalizacja od samego początku jest tak ważna. Labrador znany z tego, że jest przyjacielem dzieci – oczywiście stanie się nim, ale jeśli zadbamy o jego dobre kontakty z maluchami od szczenięctwa. Golden i labrador – w czym są podobne? Zaletami obu ras są wrodzona łagodność i przyjazne nastawienie do ludzi, dlatego nie sprawdzą się w roli psów stróżujących czy obronnych. Lubią dzieci i są w stosunku do nich cierpliwe. Wymagają bliskiego kontaktu z rodziną, nie powinny być izolowane od domowników, a zwłaszcza nie mogą być trzymane w kojcu. Golden i labrador to psy inteligentne i chętne do nauki. Potrzebują dużo ruchu (ale niekoniecznie biegania przy rowerze – lepsze są dla nich wielokilometrowe spacery z atrakcjami, nauką sztuczek i elementami tropienia), lubią pływać, sprawdzają się także w psich sportach.
Tłumaczenia w kontekście hasła "labradora" z polskiego na angielski od Reverso Context: Urządzamy przyjęcia i prawdopodobnie sprawimy sobie labradora.
Goldendoodle - hybryda idealna /nie klasyfikowana/ Goldendoodle - rasa idealna. Pies o cudownym charakterze, nieprzeciętnej inteligencji, szybkości uczenia się. Jego sierść w stopniu na tyle minimalnym nie wywołuje reakcji alergicznych, że została zakwalifikowana jako hypoalergiczna. Cudowny pies ? bardzo prawdopodobne… O Goldendooldach Goldendoodle to hybryda, stworzona ze skrzyżowania psów rasy Golden Retriever oraz Pudel standardowy. Goldendoodles, nazywane również jako Golden Poos, Goldie Poos lub Groodles, zostały wyhodowane w Ameryce Północnej i Australii w lat dziewięćdziesiątych (pierwszy miot podaje się na rok 1989). Zachwyciły szkoleniowców, szybko zostały zaszufladkowane jako psy z predyspozycjami do pracy z człowiekiem: dogoterapia, psy asystujący, psy przewodnicy. Tak szybki wzrost popularności Goldendoodles w USA oraz Australii związany z wysoką inteligencją, znakomitymi predyspozycjami do pracy, charakterem psa rodzinnego oraz sierścią, która nie wywołuje reakcji alergicznych - stał się przyczynkiem to utworzenia stowarzyszeń i co za tym idzie obwarowań hodowlanych dla rasy, która nigdzie nie została zatwierdzona, sklasyfikowana i ustandaryzowana. Goldendoodles to rasa pierwszej generacji transgranicznej która wykazuje ona żywotność hybrydową. Jest to zjawisko w hodowli zwierząt powołujące się na fakt, że osobnik pochodzący ze skrzyżowania pomiędzy dwoma niepowiązanymi czystej linii rasami, jest zdrowszy i rośnie lepiej niż rodzice z linii. Historia Powstanie goldendoodli to właściwie historia powstania labradoodli. Historia zaczyna się w 1988 gdy manager organizacji zajmującej się szkoleniem psów asystujących osobom niepełnosprawnym spotkał kobietę przebywającą na wakacjach na Hawajach. Powiedziała mu wtedy, że jej marzeniem jest posiadanie psa przewodnika, ale nie może być spełnione z powodu alergii jej męża na psią sierść. Słyszała, że standardowe pudle były szkolone do pracy w charakterze psów przewodników w Australii i zapytała, czy istnieje możliwość podjęcia ponownej próby. W ten sposób zaczęły się poszukiwania większej ilości psów nie wywołujących alergii, które można by wyszkolić do pracy w charakterze psów przewodników. Po długich i bezowocnych poszukiwaniach odpowiedniego standardowego pudla, dokonano skrzyżowania standardowego pudla Harleya z suką labrador retrievera o imieniu Brandy, której zdolności do wydawania na świat psów z predyspozycja mi do szkolenia jako przewodników były uprzednio dowiedzione. Istniała nadzieja na reprodukcję psa o łagodnym charakterze labradora i nie gubiącego sierści pudla. Wynikiem tego związku były trzy czarujące Labradoodle - Sultan, Sheik i Simon. Sheik i Simon nie kwalifikowały się, ale Sultan rozpoczął szkolenie dla psów przewodników. Próbki sierści zostały wysłane samolotem na Hawaje i ku radości Pat, test alergiczne nie wykazały żadnej reakcji. Pat i Sultan byli razem szkoleni i wytworzyli między sobą silną więź. Krzyżówka wsteczna Labradoodla daje prawie zawsze psy o niskim stopniu wypadania sierści i w wielu przypadkach hipoalergiczne. Rasa Goldendoodle jest zamierzoną krzyżówką golden retrievera i pudla. Jest nowszą hybrydą niż labradoodle i staje się coraz bardziej popularne ze względu na piękną sierść i wspaniałe towarzyskie usposobienie. Geneza powstania tej krzyżówki w Ameryce Północnej była trochę inna. Hodowcy pragnęli uzyskać nie liniejącego, hypoalergicznego, pięknego, inteligentnego psa rodzinnego o łagodnym charakterze. Niezwykle ważnym powodem była chęć wyeliminowania lub zminimalizowania plagi chorób genetycznych, które nękają stare rasy. Goldendoodle pozostaje mimo wszystko rasą myśliwską. Psem który będzie spełniał się w aportowaniu z lądu i wody, z pływania i służenia swojemu panu. Obdarzony bardzo dobrym węchem chętnie będzie tropił. Groodle to znakomicie spełniają się jako psy rodzinne. Kochają człowieka i chcą spędzać z nim każdą chwilę. Bardzo szybko się uczą, znakomicie przechodzą etap socjalizacji, stając się psami towarzyskimi, zawsze chętnymi do zabaw i pieszczot. Sierść: Typ włosa : długi: falowany, kręcony, prosty. Kolor włosa :złoty, kremowy, biały, szary, czarny, czekoladowy. Przewidywana średnia wieku Groodli to 15 lat. Perspektywy Dzisiaj hodowlę Doodli można dookreślać na podstawie zaledwie 7-8 pokoleń. To niewiele, mimo wytyczanych kierunków i celów efekt końcowy jest jeszcze daleko. Hodowcy i stowarzyszenia zastanawiają się jak może wyglądać końcowy efekt tego hybrydowego eksperymentu, jak łączyć ze sobą linie oraz pokolenia aby zaistniała ścisła powtarzalność cech. Jest szansa, że pasjonaci, miłośnicy „rasy” dopną swego. W czym na pewno pomagać będą im wszyscy, którzy docenią niepowtarzalność i świetne predyspozycje do pracy jakie reprezentuje Goldendoodle. Hodowla w pokoleniach: Goldendoolde jako hybryda krzyżowa jest uznana przez amerykański Canine Hybrid Club. Tam też określono sposoby hodowli Goldedoodles, ze względu na krzyżowanie linii. F1 = 50%, Golden Retriever, 50% Pudel - jest to Golden Poodle . Pierwsze pokolenie, w wyniku czego uzyskiwane jest zdrowe potomstwo. Sierść typu F1 może być gładka lub falista jak u Golden Retrievera albo kręcona podobnie jak u pudla. Mogą linieć lub nie gubić włosa, potomstwo w miocie może być zróżnicowane pod względem cech obu ras. W pierwszej generacji mieszańców, psy mają dodatkowe korzyści zdrowotne związane z hybrydową żywotność. Pielęgnacja włosa: umiarkowana do bardzo wymagającej. Szata : Włos może być krótszy. Wymaga szczotkowania i okazjonalnego przycinania. Redukcja ilości sierści powinna odbywać się raz na kilka miesięcy, aby futro było krótsze i łatwiejsze do utrzymania. Alergia: zazwyczaj nadaję się do rodziny z łagodnymi alergiami. F1-B = 25%, Golden Retriever i 75% Pudel (Pudel,F1 Goldendoodle) . To krzyżowanie jest wynikiem powrotu do jednej z ras jego pochodzenia. Z genetycznego punktu widzenia jeden rodzic jest z pierwszej generacji transgranicznej F1. Wyhodowane Goldendoodles nie linieją i znacznie mniejszym stopniu wywołują reakcje alergicznie niż F1. Chociaż takie krzyżowanie nie jest mniej dynamicznie niż w oryginalnym hybrydowych pierwszego pokolenia - nadal stanowi wystarczającą baze genetyczną aby uzyskać zdrowe potomstwo. Pielęgnacja włosa: umiarkowane do wysokiego opieki Szata: rośnie do standardowej długości 3-5 cm, wygląd podobny do pierwszej generacji. Włos falisty lub kręcony. Pielęgnacja: bardzo łatwa (statystyki w Dood Database). Alergia: polecany dla rodzin z umiarkowaną lub ciężką alergii. F2 = F1 Goldendoodle i F1 Goldendoodle. F3 = F2 Goldendoodle i F2 Goldendoodle Multi-generacja = F3. F3 lub wyższej generacji Goldendoodle krzyżowane z F3. Jak dotąd jest bardzo mało obserwacji dotyczących tego pokolenia. Patrycja Górna-Szybkowska WORTAL Źródła: Zdjęcia:
Hasło do krzyżówki „mieszaniec klaczy zebry z koniem lub osłem” w leksykonie szaradzisty. W naszym internetowym leksykonie definicji krzyżówkowych dla wyrażenia mieszaniec klaczy zebry z koniem lub osłem znajduje się tylko 1 opis do krzyżówek. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne definicje
Wzorzec i specyfika rasy Labrador Retriever - Złoty labrador Vicek91 - 25-04-2017, 15:27Temat postu: Złoty labradorWitam co myślicie o umaszczeniu złotym u labradora czy jest to normalne bo rzadko widzę takie labradory? anna34 - 25-04-2017, 18:37Co masz na myśli złoty labrador Vicek91 - 25-04-2017, 19:46Chodzi mi o w sumie o rudego labradora takie jak pani ma. [ Dodano: 25-04-2017, 19:49 ] [ Dodano: 26-04-2017, 17:21 ] Co myślicie o tym piesku bo rzadko widzę takie umaszczenie czy to nie jest mieszaniec labradora z goldenem? anna34 - 26-04-2017, 17:41Rudy labrador to red kolor,rzadko jeszcze bywają w Polsce,ale powoli już się pojawiają Vicek91 - 26-04-2017, 18:04Czy pani chopper był podobny do tego szczeniaka jak był mały? anna34 - 26-04-2017, 20:17 Vicek91 napisał/a: Czy pani chopper był podobny do tego szczeniaka jak był mały? pewnie troszkę był,ale Chopper był psem w typie labradora tylko Vicek91 - 26-04-2017, 22:20Ten piesek jest też chyba w typie labrador bo ma tylko rodowód klubowy czy to daję gwarancje że pies jest 100% labradorem? adresprzema - 26-04-2017, 23:51 Cytat: Ten piesek jest też chyba w typie labrador bo ma tylko rodowód klubowy Przez kogo wystawiony jest "rodowód". Szczeniaki nie mają dokumentu o nazwie "rodowód", mają metryki urodzenia wystawiane przez ZKwP. anna34 - 27-04-2017, 05:58 Vicek91 napisał/a: bo ma tylko rodowód klubowy metryka ZKwP FCI daje pewność tylko że pies jest rasowy. Vicek91 - 27-04-2017, 19:33Czy labrador z wiekiem trochę ciemnieje czy będzie miał takie umaszczenie jak teraz? [ Dodano: 28-04-2017, 18:34 ] Kupiłem tego pieska którego wrzucałem zdjęcia ma 7 tygodni i waży 3,7kg czy to nie jest za mało?Brzuszek ma dosyć duży ale głowa wydaję się malutka szalej - 29-04-2017, 14:24To bardzo mało, moja dzidzia ma 7 tygodni i jest baaaaardzo mała jak na labradora ( jest rodowodowa ) a waży TYLKO 5 kg przy czym karmiona jest co chwila wszystkim co sobie zażyczy. Normalnie pies w tym wieku powinien ważyć około 7 kg. Vicek91 - 29-04-2017, 15:10 Miałem kiedyś labradora i pamiętam właśnie że w jego wieku ważył napewno więcej martwi mnie trochę że strasznie małą główkę czy to jest jakiś mieszaniec czy po prostu jest nie dożywiony? adresprzema - 29-04-2017, 16:00W tym temacie zamieściłem dane o wzroście i wadze Kory od 8 tygodnia. 3,7 dla 7 tygodniowego to wcale nie tak mało. Z kolei 5 kg jak na 7 tygodni to całkiem całkiem. Vicek91 - 29-04-2017, 17:08Teraz go dobrze zważyłem i pomierzyłem i ma 25cm i 4kg czyli jak na psa to jest trochę to jest wina że za mało dostawał pokarmu czy po prostu będzie raczej z tych mniejszych labradorów?I jeszcze jedno pytanie mam karmę friskies junior na opakowaniu jest dla rasy dużej od 110gr-270gr dawać mu maxymalną dawkę? adresprzema - 29-04-2017, 18:31 Vicek91 napisał/a: Teraz go dobrze zważyłem i pomierzyłem i ma 25cm i 4kg czyli jak na psa to jest trochę mało. Moim zdaniem to w granicach normy. Tu masz zestawienie kilkudziesięciu psów i suk. Są i cięższe i lżejsze. Vicek91 napisał/a: Czy to jest wina że za mało dostawał pokarmu Nie wiem czy dostawał za mało. Choć szczeniaka do 6 miesiąca raczej trudno przekarmić, oczywiście zachowując rozsądek. Vicek91 napisał/a: czy po prostu będzie raczej z tych mniejszych labradorów? To będziesz wiedział ok 7 miesiąca życia. Kora po 7 miesiącu urosła niewiele ponad centymetr. Vicek91 napisał/a: I jeszcze jedno pytanie mam karmę friskies junior na opakowaniu jest dla rasy dużej od 110gr-270gr dawać mu maxymalną dawkę? Nie pytaj mnie o karmy produkowane przemysłowo, bo jestem ich przeciwnikiem. Psi układ pokarmowy nie jest przystosowany do trawienia wysoko przetworzonego żarcia. Zajrzyj psu w pysk. Czy widzisz tam klockowate trzonowe zęby, przystosowane do miażdżenia kostek suchego pokarmu? Nie! Widzisz kły, siekacze i nożycowate zęby przedtrzonowe przystosowane do odrywania mięsa, przecinania ścięgien i kruszenia kości. Setki tysięcy lat ewolucji przystosowały psi pysk, ale i cały układ pokarmowy do jedzenia surowego mięsa, a my na siłę chcemy zrobić z psa przeżuwacza suchych kostek w których nie wiemy co jest. Karm psa tym, do czego przystosowała go natura. Poczytaj o diecie BARF. Zobaczysz ile radości sprawi psu rozgryzanie ścięgien i oddzielanie mięska od kości. Dziś rozmawiałem z trenerem, a równocześnie hodowcą, który już od 4 tygodnia dokarmia szczeniaki BARFem. anna34 - 30-04-2017, 09:49Jeśli to pies w typie labradora to może tyle poprzedni też taki z hodowli,rodowodowe zazwyczaj są większe i cięższe Nitka - 29-05-2017, 11:48Nie kieruj się wzorcem wagi i wzrostu- to piesek w typie rasy, więc może być wysoki, albo nie, nawet w hodowlach FCI są wielkie rozbieżności i to w tej samej psie "rodzinie". Co do wagi uważam że mało w tym wieku, ale ile teraz waży? Ja karmię już ponad 7 lat karmą suchą i jest ok- nic nigdy się nie działo, uważam, że ważne jest aby karma była jakości a takich nie brakuje na rynku oraz koniecznie dodawaj preparat na stawy z chondroityną i glukozaminą i uważaj na szaleństwa, chodzenie po schodach-ja swoją do 6 miesiąca znosiłam. Vicek91 - 29-05-2017, 16:56Ma 11 tygodni waży 9,3kg i ma 34cm czy to nie za mało?Karmie go karmą arion puppy dostaje coś koło 300gr dziennie. Nitka - 30-05-2017, 10:09sądzę, że waży ok, ale mogę nie pamiętać tego okresu. Pewnie na forum jest temat temu poświęcony-poszukaj. Ja generalnie jestem z innego forum, tu tylko czasem zaglądam. Co do karmienia, ja namaczałam i karmiłam 3 razy dziennie po 3/4 szklanki, ale to zależy od rodzaju karmy. i od psiaka-każdy jest inny, jak ludzie, jedni są wysocy,inni niscy, dlatego w przedziale są widełki dotyczące np. wzrostu. Jeżeli by nie miał apetytu to zacznij się niepokoić. Twojej karmy nie znam. Ja dawałam różne, najlepsza dla mnie była ORIJEN- ale też jedna z droższych, coś koło 300 zł. Możesz też przejść na Barfa- czyli - w wielkim skrócie tylko surowe mięso i warzywa. Są psy które znoszą to świetnie, ale są też takie, które nie mogą się tym żywić, zdrowie im nie pozwala-znam takie, można też gotować. Ja karmię suchą i nie narzekam, ale wybór należy do każdego. Teraz z perspektywy 7 lat mogę powiedzieć- nie panikować, choć to ciężko. Moja suka jest zdrowa, ma prześwietlone podczas sterylki stawy i jest ok, jest radosna, szaleje, choć ma 7 lat skończone, także spokojnie, będzie dobrze. Załóż maluchowi galerię, rób dużo zdjęć, bo rosną jak na drożdżach i nie przejmuj się za bardzo "mądrymi radami " wszystkich, dbaj tylko o stawy- bo niestety dysplazja lubi labki, a może być nie tylko genetyczna ale też nabyta. [ Dodano: 30-05-2017, 11:00 ] Teraz zauważyłam, a co się stało z pieskiem o którym pisałeś w 2015 r.? Teraz masz kolejnego szczeniaka? Vicek91 - 11-06-2017, 20:33 Mój labrador ma dokładnie 3 miesiące waży 11,5kg i ma 36cm w kłębie jest to pies z pseudo hodowli co myślicie o nim czy wygląda jak rasowy labrador?Pytam bo wiele osób mówi że nie wygląda jak rasowy labrador tzn ma małą głowę i za duże że powiecie że to pies w typie labradora ale są psy w typie labradora i wyglądają jak labrador i są w typie co wyglądają jak kundel. adresprzema - 11-06-2017, 21:30 Vicek91 napisał/a: Pytam bo wiele osób mówi że nie wygląda jak rasowy labrador tzn ma małą głowę i za duże uszy. No fakt, uszy to pierwsze co rzuciło mi się w oczy. Wielkość głowy w stosunku do reszty ciała trochę trudno ocenić przy takich ujęciach, gdzie głowa jest na pierwszym planie. Ale uszy przebogate. Paulinna - 11-06-2017, 22:22 Vicek91 napisał/a: Mój labrador ma dokładnie 3 miesiące waży 11,5kg i ma 36cm w kłębie jest to pies z pseudo hodowli co myślicie o nim czy wygląda jak rasowy labrador?Pytam bo wiele osób mówi że nie wygląda jak rasowy labrador tzn ma małą głowę i za duże że powiecie że to pies w typie labradora ale są psy w typie labradora i wyglądają jak labrador i są w typie co wyglądają jak kundel. Ja bym go zaliczyła do pierwszej grupy Ale tak naprawdę okaże się jak dorośnie Nitka - 12-06-2017, 21:49Absolutnie nic dziwnego nie widzę w tych uszach u psa w tym wieku. Nie da się ocenić u takiego szczyla, nawet rasowe psy bardzo w szczenięcym wieku się różnią, a potem wyrastają zupełnie inne. Ale po co Ci to-jak sam napisałeś kupiłeś w pseudo, więc nigdy nie będzie rasowym labradorem. Kochaj go, dbaj o niego i tyle, a nie dopatruj się czegoś, czego nie ma. Ponawiam pytanie, co z Twoim poprzednim labkiem, o którym pisałeś w 2015 r. ??? Vicek91 - 13-06-2017, 11:24Ten pies jest mojej siostry i gdy się wyprowadzila zabrała go ze sobą do nowego domu.
fw6b.