Strona główna → Dla Studentów → Praca licencjacka → Zasady realizacji prac licencjackich Główne elementy pracy licencjackiej Strona tytułowa Stanowi wizytówkę pracy licencjackiej. Zawiera najistotniejsze informacje dotyczące samej pracy, tzn. tytuł, imię i nazwisko autora (studenta), imię i nazwisko promotora pracy, nazwę uczelni oraz rok, w którym została napisana, a także nr albumu studenta. Przykład strony tytułowej: Spis treści Powinien być umieszczony zaraz po stronie tytułowej. Zawiera wypunktowane wszystkie części składowe pracy (rozdziały, podrozdziały itp.) ze wskazaniem strony, na której się znajdują. Przykładowy spis treści: Wstęp Rozpoczyna część merytoryczną pracy licencjackiej. Zawiera wprowadzenie do pracy, ogólne uzasadnienie wyboru tematu, krótki opis zawartości poszczególnych rozdziałów. Powinien znaleźć się w nim również cel pracy oraz jej kryteria, czyli krótka odpowiedz na pytanie o czym jest praca i jakie założenia chcemy w niej udowodnić lub opisać. Wstęp powinien być tak napisany, aby zachęcał do zapoznania się z dalszą treścią opracowania. Ten fragment pracy najlepiej jest napisać na samym końcu, gdyż w trakcie tworzenia pracy licencjackiej jej początkowe założenia mogą ulec zmianie. Rozdział i podrozdział Każdy nowy rozdział zawarty w pracy powinien zaczynać się od nowej strony. Natomiast podrozdział nie musi zaczynać się od nowej strony. Jeden jaki i drugi element pracy powinien być zaakcentowany (typo)graficznie, tj. jego numer i tytuł powinien być podany większą lub/i pogrubioną czcionką. Podrozdziały powinny znaleźć się w spisie treści. Przykład zastosowania rozdziału i podrozdziałów w pracy: Układ poszczególnych elementów pracy. Poszczególne elementy pracy tj. rozdziały, podrozdziały, ilustracje, wykresy, tabele, opisy do ilustracji itp. staramy się stosować tak, żeby to było zgodne ze sztuką łamania tekstów oraz podstawową estetyką pracy. Nie pozostawiamy zbyt dużej ilości pustego (niezapisanego) miejsca w pracy na końcu strony (wyjątkiem jest sytuacja, gdy mamy doczynienia z zakończeniem rozdziału i koniecznością rozpoczęcia kolejnego od nowej strony). W przypadku podrozdziału na dole strony muszą być, oprócz tytułu podrozdziału, co najmniej dwa wiersze tekstu. Jeśli się nie mieszczą – należy przenieść tytuł podrozdziału na nową stronę. Opis do ilustracji, wykresu itp. musi być zamieszczony bezpośrednio pod ilustracją. W sytuacji gdy opis nie mieści się pod ilustracją na jednej stronie, należy przenieść całość na drugą stronę. Staramy się, aby praca była przejrzysta i czytelna, dlatego stosujemy np. podwójny odstęp pomiędzy poszczególnymi fragmentami tekstu. Numeracja stron. Każda strona pracy licencjackiej powinna posiadać swój numer. Wyjątek stanowi strona tytułowa, której numeru nie nadajemy, ale numerację od niej rozpoczynamy. Numer strony umieszczamy na dole strony, najlepiej na środku lub w prawym rogu. Marginesy. W pracy licencjackiej stosujemy następujące wielkości marginesów: lewy – 35 mm, prawy – 25 mm, dolny i górny – 25 mm. Margines lewy pozostawiamy większy ze względu na to, że w tym miejscu praca będzie oprawiana. Zamieszczanie ilustracji, fotografii w pracy. W sferze ilustracyjnej prac licencjackich można (prawie) wszystko. Ale należy pamiętać o kilku prostych zasadach. Przede wszystkim (1) ilustracje trzeba wybierać i dołączać z sensem , co oznacza, że do każdej z nich musi być odniesienie w treści pracy (innymi słowy każda musi być w tekście pracy omówiona). (2) Ilustracje powinny być ponumerowane (numeracja ciągła). (3) Każda ilustracja powinna mieć swój tytuł oraz (4) podane źródło (skąd została wzięta) wg zasad ogólnych (czyli jak w przypisach źródłowych) względnie adnotację “oprac. własne”. (5) Spis ilustracji jako aneks dołączony na końcu pracy licencjackiej jest wskazany w przypadkach, kiedy ilustracji jest sporo. Ilustracje w pracy licencjackiej mogą być liczone do jej minimalnej objętości, jeżeli (a) są wtopione w tekst, a nie dołączone na końcu pracy w formie załączników,(b) nie jest ich przesadnie dużo. Jak nie wiemy kto jest autorem pracy/dzieła (zdjęcia, rysunku etc.) to wystarczy podać źródło (np. stronę internetową, numer czasopisma). Przykład zastosowania ilustracji w pracy: Cytaty. Każdy tekst cytowany w pracy musi być odpowiednio oznaczony tzw. cudzysłowem „ … „ i oczywiście być opatrzony przypisem źródłowym lub polemicznym, zgodnie z zasadą tworzenia przypisu dolnego. Przy pracach licencjackich nie ma ściśle określonego maksymalnego pułapu cytowania, jest on tylko zdroworozsądkowy, tzn. jeżeli np. 50% objętości pracy byłoby wypełnione cytatami (nawet zaznaczonymi cudzysłowem i ze wskazanymi w przypisach źródłami), to może wzbudzać podejrzenia, że nie został samodzielnie napisana. Duża liczba profesjonalnie podanych cytatów, przy zachowaniu samodzielnego i twórczego toku wywodu – jest atutem, a nie uchybieniem w pracy naukowej (w tym licencjackiej). Przykład użycia cytatu w tekście: Cytat oprócz zastosowania cudzysłowia nie musi być dodatkowo wyróżniany w tekście. W zależności od upodobania lub/i wrażliwości estetycznej autora pracy tekst cytowany może zostać napisany np. kursywą. Nie ma potrzeby cytowania wypowiedzi ustnej np. dziennikarzy z radia czy z telewizji, o ile nie stanowią owe cytaty kwestii absolutnie kluczowej i bezwzględnie potrzebnej dla przeprowadzenia głównej tezy pracy licencjackiej. Jeżeli cytowanie jest konieczne, można opisać źródło, z którego pochodzi cytat w przypisie. Najprościej w takim przypadku napisać zdanie o tym co kto i gdzie powiedział w formie opisu, a nie cytatu. Przypisy Przypis (dolny, końcowy) to wydzielona część pracy wskazująca na zastosowane w pracy źródło cytowania, odwołania autora do określonego tekstu. Zasada tworzenia przypisów sprowadza się do użycia odsyłacza w postaci cyfry najczęściej arabskiej pod koniec tekstu cytowanego. Odsyłacz w tekście znajduje się po znaku interpunkcyjnym cytowanego fragmentu tekstu. Przypis dolny edytor tekstu umiejscawia na dole strony lub pod koniec całego dokumentu, oddzielając go od reszty tekstu podłużną ciągłą linią. Cyfra przypisu tożsama jest z cyfrą cytowanego tekstu, dzięki czemu test jest spójny. Numeracja przypisów jest zazwyczaj ciągła. W przypisach wskazujemy na źródło zawarte w bibliografii, stosując tzw. opis bibliograficzny składający się z nazwiska autora, tytułu publikacji, daty i miejsca wydania i strony w publikacji, z której został zastosowany cytat lub do której odwołuje się nasz fragment tekstu. Interlinia w przypisach powinna być pojedyncza. Przypisy bibliograficzne dla źródeł internetowych zaczynają dopiero podlegać jakiejkolwiek standaryzacji. W sieci funkcjonuje bardzo wartościowy (i zarazem praktyczny!) opis dwóch różnych standardów cytowania (wskazywania na źródła) z Internetu. Zajrzyjcie tutaj: Oba opisane sposoby cytowania w przypisach i wskazywania w bibliografiach internetowych źródeł informacji są z punku widzenia ID WSR/WSTH odpowiednie. Przykład zastosowania przypisu w pracy: Przykład zastosowania przypisu jako tekstu wyjaśniającego lub wskazującego dodatkowe informacje do fragmentu tekstu: Przykład zastosowania kilku przypisów w krótkim fragmencie tekstu odwołujących się do tego samego źródła bibliograficznego: Zakończenie / Podsumowanie Powinno stanowić ostateczne podsumowanie treści merytorycznej pracy licencjackiej. Zakończenie zaczynamy od kilku zdań nawiązujących do tematu pracy. Podajemy ponownie cel pracy, aby następnie określić czy udało nam się go w pracy zrealizować. Jeśli praca miała charakter badawczy dobrze jest wymienić zastosowane metody badawcze oraz ich sprawdzalność i uzyskane dzięki nim efekty. Najwięcej uwagi w zakończeniu poświęcamy na sformułowanie wniosków oraz na odpowiedzi na postawione wcześniej hipotezy. Na koniec warto nadmienić o ewentualnej celowości kontynuowania dalszych rozważań nad tematem pracy lub zaproponować przewidywany kierunek rozwoju omawianej dziedziny. Bibliografia To uporządkowany (najwcześniej alfabetycznie) spis publikacji książkowych, czasopism itp., do których autor odwoływał się w swojej pracy licencjackiej. Bibliografia stanowi obowiązkowy element pracy mającej charakter naukowy, pozwalający na weryfikację treści pracy. Standardowy opis bibliograficzny powinien składać się z następujących części: nazwisko i pierwsza litera imienia autora publikacji tytuł publikacji nazwa wydawnictwa rok i miejsce wydania Przykład zapisu w bibliografii: W bibliografii różne rodzaje źródeł, z których student korzystał, powinny być zapisane oddzielnie. Osobny spis powinny stanowić literatura naukowa (publikacje książkowe), literatura cykliczna (czasopisma, periodyki, magazyny), źródła internetowe . Literatura cykliczna to po prostu tytuły prasowe; do prac naukowych najczęściej wykorzystujemy czasopisma naukowe i branżowe, ale przecież nie tylko takie; Rzeczpospolita, Newsweek czy nawet Twój Styl to też wydawnictwa cykliczne i mogą (nawet powinny, jeśli były wykorzystane przy pisaniu pracy) znaleźć się w bibliografii. Internetowe wersje czasopism nie można zaliczyć w bibliografii do literatury cyklicznej. To po prostu strony internetowe. Warto w tej sytuacji poszukać danego tekstu/artykułu w wersji drukowanej czasopisma. Jeśli tak, czasopismo to powinno się znaleźć w bibliografii pracy w części “wydawnictwa cykliczne”. Aneksy i załączniki Nie są obowiązkowym elementem pracy licencjackiej. W załącznikach/aneksach można umieścić dłuższe dokumenty źródłowe kluczowe dla wywodu lub odbioru i zrozumienia pracy (np. regulaminy, ustawy, rozporządzania etc.), ilustracje, tabele, ulotki, foldery i tym podobne materiały, które nie mieszczą się w przypisach i nie są też integralną częścią pracy. W przypadku prac o charakterze badawczym w aneksie można umieścić przykład kwestionariusza, który został użyty do wykonania badań. Objętość pracy Podstawową objętość pracy stanowi tekst zawarty w rozdziałach oraz podrozdziałach począwszy od wstępu, aż po zakończenie. Dodatkowo do objętości pracy wlicza się strona tytułowa, strona z podziękowaniami lub dedykacją, spis treści, bibliografia oraz spis ilustracji, tabel, wykresów itp. Nie liczą się za to aneksy i załączniki. Praca licencjacka powinna liczyć nie mniej niż 50 stron. Pracę drukujemy jednostronnie.. System antyplagiatowy AntyPlagiat Cytaty zaznaczone jako cytaty, czyli w następujący sposób „ … ” (wraz z podanym źródłem) nie są w żadnej mierze plagiatem. Weryfikacja prac programem antyplagiatowym w WSTH będzie dokonywana w stosunku do wybranych prac i już po ich złożeniu. Procedura sprawdzania czy dana praca jest plagiatem jest następująca: (1) program antyplagiatowy informuje jaką część pracy (procentowo) stanowią cytaty; (2) jeśli jest to mniej niż 8% – wówczas uważa się pracę za zweryfikowaną pozytywnie; (3) jeśli jest to więcej niż 8% – wówczas dokonuje się przeglądu pracy, żeby określić jaka część cytatów to cytaty uprawnione (tzn. zaznaczone cudzysłowem i opisane przypisem), a jaka nie; (4) jeżeli okazuje się, że w pracy, której więcej niż 8% objętości stanowią cytaty, cytowania dokonano zgodnie z zasadami cytowania naukowego – nie ma problemu i wówczas uważa się, pracę za zweryfikowaną pozytywnie; (5) jeżeli w takiej pracy znajdują się cytaty w formie plagiatu (bez cudzysłowu i wskazania źródeł) wówczas taka praca zostaje zweryfikowana negatywnie – jako plagiat. Program antyplagiatowy sprawdza ciągi wyrazów i to w całym Internecie. Te ciągi wyrazów – jak wynika z badań i wieloletnich już doświadczeń – mogą się bez świadomego nadużycia ze strony autora pracy (czyli przypadkowo) powtórzyć w kilku procentach objętości pracy. Jeżeli wartość ta przekracza 8% (łącznie z cytatami zaznaczonymi), wówczas praca jest sprawdzana szczegółowo. Oświadczenie antyplagiatowe Oświadczenie antyplagiatowe zobowiązany jest złożyć każdy student przystępujący do obrony licencjackiej, jako oddzielny dokument (nie załączony do pracy). Oświadczenie najlepiej zdać w momencie składania pracy do sekretariatu. Jeżeli ktoś waha się czy może podpisać takie oświadczenie, lepiej niech go nie podpisuje i nie składa pracy, tylko napisze ją na nowo. Elektroniczna wersja pracy licencjackiej Elektroniczna wersja pracy Do wersji drukowanej, oprawionej pracy licencjackiej student dołącza płytę CD/DVD. Na nośniku powinny zaleźć się następujące elementy: plik z elektroniczną wersją pracy licencjackiej zapisany w formacie doc, docx, pdf; folder o nazwie „załączniki”, który zawiera printscrny, skany, zdjęcia cytowanych fragmentów z testu z literatury naukowej, cyklicznej oraz źródeł internetowych Skany, printscreeny materiałów Sakny i printscreeny są niezbędne jako załączniki (wyłącznie) do elektronicznej wersji pracy. Materiały wykorzystywane przy pisaniu pracy książki (pełna bibliografia) muszą zawierać także skany pierwszej strony okładki (względnie strony tytułowej). W wypadku printscreenów to formalnie powinno być tak: (a) jeśli mają one być ilustracjami w pracy licencjackiej (wtopionymi w jej treść) – powinny być ponumerowane, zatytułowane oraz powinno być wskazane ich źródło; (b) jeśli mają one być dokumentacją źródła informacji wykorzystanego przy pisaniu pracy licencjackiej – powinny one być zrobione osobiście przez studenta, a ich źródło (czyli strona internetowa, z której pochodzą), powinno być wykazane w bibliografii.